Tydzień Kandydatów na Patrona Szkoły
8 kwietnia w naszej szkoły odbyły się pochód i debata kandydatów na patrona szkoły.
Panel dyskusyjny zorganizowany był w formie wywiadu. Kandydaci odpowiadali na zadane przez dziennikarza pytania, prezentując swoje osiągnięcia i zasługi. W rolę Anny Jagiellonki, królewicza Kazimierza Jagiellończyka i Heleny Modrzejewskiej wcielili się uczniowie naszej szkoły.
W tym dniu miał także miejsce uroczysty pochód kandydatów, którzy odwiedzili wszystkie klasy, zadając pytania, rozdając upominki i zachęcając do udziału w najbliższych wyborach.
Wybór patrona w naszej szkole
W roku szkolnym 2021/2022 Szkoła Podstawowa nr 14 w Krakowie rozpoczęła swoją działalność. Już w pierwszym roku pracy szkoły zostały podjęte działania mające na celu wybór patrona szkoły.
Działania te mają przybliżyć całej społeczności szkolnej sylwetki kandydatów na patrona naszej szkoły, którzy z uwagi na swoje osiągnięcia i zasługi dla historii i kultury polskiej zapisali się na kartach historii Polski i mogą stanowić wzór do naśladowania dla młodzieży szkolnej.
Kandydaci wytypowani przez Komisję ds. Wyboru Patrona to osoby związane z Krakowem:
królowa Anna Jagiellonka, królewicz Kazimierz i Helena Modrzejewska.
Po wyborze kandydatów na patronów, zostało opublikowane pierwsze wydanie gazetki szkolnej, w którym przedstawiono ich sylwetki. Na kwiecień zaplanowane są wycieczki szkolne po Krakowie szlakiem patronów, połączone z warsztatami. Opracowano również karty pracy dla uczniów klas I-III, zawierające informacje o postaciach i zadania związane z ich życiem i działalnością. W kwietniu odbędzie się test wiedzy, konkurs plastyczny oraz debata dotycząca kandydatów na patronów.
Poniżej przedstawiamy sylwetki kandydatów na patrona naszej szkoły.
Anna Jagiellonka (1523-1596)
Anna Jagiellonka urodziła się 18 października 1523 w Krakowie. Była czwartym dzieckiem Bony Sforzy i Zygmunta I Starego.
W 1575 roku w drodze wolnej elekcji Anna Jagiellonka wybrana została na króla Polski, rok później odbył się ślub Anny ze Stefanem Batorym, księciem Siedmiogrodu a koronacja tej pary miała miejsce 1 maja 1576 roku w katedrze na Wawelu.
Annie zawdzięczamy pokrycie złotą kopułą Kaplicy Zygmuntowskiej oraz sarkofag Stefana Batorego – co czyni ją jedną z najważniejszych fundatorek w historii Polski (dokończyła budowę i wyposażenie najsłynniejszej budowli renesansowej na północ od Alp). Anna była utalentowaną hafciarką. Jak podaje tradycja, wyszywany perłami orzeł zdobiący aksamitną oprawę modlitewnika, podarowała bibliotece Uniwersytetu Jagiellońskiego. Uczelnię tę wspomagała szczodrze również przy innych okazjach, zyskując opinię mecenasa nauki. Okres jej rządów jest czasem niesamowitego rozkwitu nie tylko Wawelu ale i całego Krakowa. Jej aktywne działania objęły swoim zasięgiem całe królestwo, efektem jej starań było ukończenie budowy pierwszego stałego mostu przez Wisłę w Warszawie.
Anna była niezwykle doceniana i szanowana przez poddanych. Była osobą niezwykle energiczną, dążącą za wszelką cenę do realizacji swoich zamierzeń. Przy tym bardzo pobożną, co podkreślał Skarga (to jej dedykował swoje Żywoty świętych). Ostatnia przedstawicielka dynastii Jagiellonów zmarła w 9 września 1596 roku w Warszawie. Została pochowana na Wawelu w Kaplicy Zygmuntowskiej.
Królewicz Kazimierz (1458- 1484)
Kazimierz Jagiellończyk urodził się 3 października 1458 roku w Krakowie na Wawelu. Był drugim synem króla Polski Kazimierza Jagiellończyka i jego żony Elżbiety z Habsburgów.
Kazimierz był prawą ręką ojca, który upatrywał w nim swego następcę i angażował go powoli do współrządzenia.
Od 1481 roku, przez około dwa lata, Kazimierz pełnił rolę namiestnika monarchy w Królestwie Polskim i dobrze wywiązywał się ze swoich, głównie administracyjnych, obowiązków.
Jego krótkie rządy były przez ówczesnych dobrze oceniane. Poprawił bezpieczeństwo na drogach, ukrócając rozboje. Czynnym udziałem w sprawowaniu sądownictwa doprowadził do nadrobienia narosłych zaległości w rozstrzyganiu spraw przez sąd królewski.
Fundował liczne kościoły i klasztory.
Królewicz Kazimierz Jagiellończyk zmarł 4 marca 1484 roku w Grodnie. Został pochowany w kaplicy św. Kazimierza w katedrze wileńskiej.
Królewicz Kazimierz Jagiellończyk był powszechnie lubiany i szanowny. Uważano go za rozważnego i mądrego władcę. Śmierć Kazimierza poruszyła mieszkańców Polski i Litwy. W obu państwach powszechny stał się kult jego osoby. Ostatecznie królewicz Kazimierz został kanonizowany w roku 1602. Uznawany jest za jednego z historycznych patronów Polski oraz patrona archidiecezji krakowskiej. Najstarszym kościołem na terenie Polski, którego patronem jest św. Kaźmierz jest świątynia oo. Reformatów w Krakowie.
Dowodem na zasługi królewicza dla Królestwa Polskiego jest umieszczenie jego osoby pośród trzech innych świętych na barokowym hełmie wieży zegarowej Katedry Wawelskiej – najważniejszego historycznego miejsca w naszej historii.
Helena Modrzejewska (1840-1909)
Urodziła się 2 października 1840 r. w Krakowie. Była nieślubnym dzieckiem wdowy po zamożnym kupcu..
Helena pod pseudonimem Modrzejewska debiutowała na prowincjonalnych scenach w Bochni, Nowym Sączu, Przemyślu i Rzeszowie podróżując z wędrownymi trupami aktorskimi. Po śmierci córeczki Helena powróciła do Krakowa, gdzie zdobyła pierwszy kontrakt.
Pierwszą rolę szekspirowską, z których później miała słynąć, zagrała 1866 roku w „Kupcu Weneckim”.
W 1868 roku ruszyła na podbój Warszawy. W stolicy osiągnęła spektakularny sukces. Przez tydzień napisano o niej więcej pochlebnych recenzji niż przez siedem lat kariery. Modrzejewska zaczęła marzyć o karierze światowej. W 1876 roku wraz z mężem i synem wyemigrowała do USA.
W Ameryce Modrzejewska zyskała status prawdziwej gwiazdy.
Bycie gwiazdą amerykańskiej sceny oznaczało bardzo wyczerpujące tournee, których Modrzejewska odbyła w sumie aż 23. Kilkakrotnie odwiedziła Polskę, głównie Kraków. Nigdy nie wstydziła się swojego pochodzenia,. Grając pierwszoplanowe role na deskach światowych teatrów swoją osobą rozsławiła Kraków. Przykładem jej działalności było zbieranie środków na budowę pomnika Adama Mickiewicza w Krakowie oraz na rzecz funduszu aktorskiego. W 1907 roku Modrzejewska zakończyła 46-letnią karierę aktorską, podczas której wystąpiła około sześciu tysięcy razy w ponad 260 rolach. Najczęściej graną przez nią rolą były Maria Stuart z dramatu Fryderyka Schillera i Lady Makbet.
Umarła w Bay Island w East Newport w Kalifornii 8 kwietnia 1909 roku. Jej pogrzeb odbył się w Los Angeles, ale jej szczątki przeniesiono na Cmentarz Rakowicki w Krakowie.
